*
З даўніх часоў зямля была і застаецца сапраўдным скарбам для нашага народа. Кожны куточак зямлі (лес, рака, ручаёк, возера, вёска і г. д.) мае сваю назву, сваю гісторыю. Вытокі геаграфічных назваў самыя старажытныя. Яны ўзніклі яшчэ ў першабытным грамадстве. Такія назвы ў навуковай літаратуры прынята перадаваць запазычаным з грэчаскай мовы словам тапонім, у якім topos перакладаецца як месца, мясцовасць, а onoma - імя.
Праца над беларускай тапаніміяй больш актыўна праводзілася з 1960-х гадоў. Шмат зроблена навукоўцамі Я. М. Адамовічам, Э. К. Бірылам, В. А. Жучкевічам, В. П. Лемцюговай. У перыяд 1990-х гадоў найбольш грунтоўна даследавана тапанімія Мінскай, Віцебскай і Гомельскай абласцей. Сёння актыўна працуе створаная пры НАН Беларусі Рэспубліканская тапанімічная камісія, асноўная задача якой - адраджэнне, захаванне і ўпарадкаванне беларускай тапаніміі. Вучоныя імкнуцца вярнуць некаторыя гістарычныя геаграфічныя назвы, якія неапраўдана знішчаны ў савецкі час, выпрацоўваюць найменні для новых геаграфічных аб’ектаў. Усе пытанні асвятляюцца ў зборніку «Беларуская анамастыка».
Дальше...