Магілёўскае мяшчанства ў XVIII ст.

[_LM_]

*

Мяшчане - самая вялікая і разнастайная група ў асяроддзі гарадскога насельніцтва Вялікага княства Літоўскага. Яны прымалі ўдзел ва ўсіх працэсах і падзеях, звязаных з культурным, эканамічным, ваенным жыццём гарадоў. Аднак кожнае «места» мела сваю спецыфіку. Для Магілёва яна заключалася ў даволі блізкім суседстве з Расіяй, вялікай колькасці праваслаўнага мяшчанства (да 60%) і шматлікасці іўдзейскай абшчыны (каля 40%).

Падчас Вялікай Паўночнай вайны (1700-1721 гг.) горад вельмі моцна пацярпеў - спачатку быў разрабаваны і спалены расійскімі войскамі, а потым рэшткі пабудоў знішчылі шведы. Эканоміка Магілёва знаходзілася ў глыбокім заняпадзе, ацалелыя мяшчане жабравалі або выязджалі ў іншыя гарады ці нават ў Расію. Кароль Рэчы Паспалітай Аўгуст ІІ Моцны на 10 гадоў вызваліў магілёўцаў ад падатковага цяжару, «каб тыя аднавілі разбурэнні, што іх места падчас апошняй вайны атрымала» [16, арк. 35].



Дальше...